Македонски народни приказни-„Жената што сакала да меси зелник без брашно и мас“

Драматизација на приказната,,Жената што сакала да меси зелник без брашно и мас" 

(  Една жена си имала едно дете на седум-осум години.)
Жената:Ах,бре чедо,да имав троа брашно и мас,тики да напраев еден зелник,со едни витки големи,така толкаи,ад си ручавме,та после ќе се скиниме во да пиејќум.

Детето:(Ја гледа мајката право во уста,како навистина да меси зелник)

Еда, мори мајко,кога ќе месиш,тики кога ќе скршам од витката еден толкав комат за да си јадам везден.

Жената:како бидуат да скршиш толкав голем комат,бре никаквику,бре ненаситнику,ами по малку се кршит,бре ненаситнику еден!(му удира шлаканица)

(Детето се расплакало ,слушнал таткото и дошол да види што се случува)
Мажот:што плачит,мори, детето кој ми го тепат?

Жената:Ами, ако плачит,нека седи мадру,нека не кршит витка голема,за да не го тепам.

Жената раскажала за зелникот,а мажот луто)

Мажот:Зошто не го остаааш детето,мори,да ми јади витка колку што ми сакат,и да ми растит?Еве, сега, татка ти ќе си го најдиш, ја чекај да видиш ти!

(Зел еден стап,ја натепал жената и сите соседи се собрале)

Човекот:Море, стој чоече да видиме што стори жената што ја тепаш?

(откако се разбрале зошто е викотницата и плачењето човекот насмеано)

Човекот:Е,е,е нероден Петко,капа му купиле.