Роземак: Немаме резервна планета

22 Април, Ден на планетата Земја

Учениците од шесто одделение твореа и создадоа прекрасни текстови полни со пораки за зачувување на нашата планета Земја.

Немаме резервна планета

Живееме во еден свет исполнет со многу случувања, намерни и ненамерни. Немаме резервна планета е наслов кој ни кажува и нѐ тера да размислиме како да ја заштитиме нашата планета. Планетата Земја е наша втора мајка која ни нуди и дава убавини, а наше е само да ги чуваме и да се грижиме за нив.

Ние - луѓето живееме на оваа планета и многу сме неодговорни кон оваа наша убавина. Секој ден се среќаваме со случки кои не се добри за нас, случки кои човекот ги прави без да размисли каква штета си прави врз своето здравје.

Се прашувам зошто? Зошто ги сечат шумите; зошто се фрла ѓубре насекаде; зошто има најлонски кеси кои се штетни не само за луѓето туку и за животните кои живеат на оваа планета. Каде да го најдам одговорот?

Ако секој се труди барем малку да ја зачува и негува планетата Земја, таа ќе ни биде благодарна и ќе нѐ дарува со секакви убавини, зеленила. Птиците насекаде ќе ја пеат нивната весела песна, шумите ќе се бујни и густи, па ќе имаме чист воздух кој ни е најпотребен за нормален живот.

Ги молам сите на оваа планета Земја, да ја чуваме и заштитуваме бидејќи таа ни е единствена и немаме друга, резервна планета. Да ги чуваме благодетите кои ни ги дава зашто ако ја нема, ќе не нема ни нас.

Сакајте ја, чувајте ја, грижете се за неа бидејќи немаме резервна планета!

- Катерина Русеска

Немаме резервна планета

Земјата е единствениот наш дом. Единствено, таа може да ни ги понуди чистиот воздух, здравата вода и почва за да можеме безгрижно да живееме. Од нас единствено се бара да се грижиме за неа и да ја заштитиме.

-Но дали се однесуваме така?
Нечистотијата околу нас е вистински доказ за нашето „одговорно“ однесување кон нашата дарителка на живот. Во реките наместо риби, кои можат да ни обезбедат здрав оброк, но и кои ги разубавуваат нашите реки, пливаат: пластики, апарати за домаќинство, стари чевли, најлони и какво ли сè не друго ѓубре. А и во животната средината околу нас, не е ништо поразлично. Наместо шарени цветови, со опојни мириси „растат“ хартивчиња од грицки, шишиња од сокови, пикавци од цигари... Шумите и дрвјата се нашите бели дробови и нашето здравје, а и дом на многу птици и верверици. Но, на „совесниот“ човек изгледа за здравјето и туѓиот дом не му е грижа, па бессовесно и без план ги сече, гори и уништува. Каде ли да се преселат невините суштества кога нивните домови ќе ги изгори неодговорно предизвиканиот пожар? Што со нив, кога од туѓа негрижа и несовесни постапки ќе станат бездомници? Ама, како сето ова да не е доволно! И воздухот „треба“ да се загади. Затоа тука се возилата и фабриките, кои испуштаат отровни гасови. Иако има мерки како тоа да се спречи, изгледа дека не се сака.

Затоа повторно ќе прашаам:

„Како би преживеале без здрава и чиста вода, храна, воздух, а знаеме дека ги немаме во резерва?“

„Дали навистина се однесуваме оговорно и го шттитиме нашиот зеднички и единствен дом?“

Би рекол: „Не! “

Но време е да се свестиме и сетиме. Друг, резервен дом немаме. Затоа со заеднички сили да се погрижиме да го сочуваме, да го заштитиме.

- Антоние Парталоски

Немаме резервна планета

Воздухот, водата, почвата, растенијата, животните и ние луѓето – сите сме дел од планетата Земја. Сите ние сме нејзини деца. Таа нè создала и постојано се грижи за нас. Но, дали ние се грижиме за неа како за вистинска мајка со доволно љубов, внимание и грижа?

Планетата Земја ни дава храна, вода, енергија и сèшто ни е потребно за живот. Таа создала милијарди луѓе и уште толку останати живи суштества. За жал само ние луѓето не знаеме да се однессуваме кон нашата планета како кон вистинска мајка. Нашето однесување постојани ѝ штети и ѝ нанесува длабоки лузни. Ѓубрето што го фрламе насекаде ја загадува природата. Горењето на шумите и штетниот отпад по фабриките прави воздухот да биде загаден. Шумите се повеќе почнуваат да исчезнуваат поради неконтролиранито сечење дрвја од страна на луѓето, а со тоа нашиот кислород се губи. Помалку дрвја значи и помалку кислород за секој од нас, а без кислород ние луѓето не можеме да живееме.Ние луѓето фрламе премногу отпадоци било во реките било во почвата. Па така сега наместо бистри и чисти реки и потоци, ние имаме реки полни со ѓубре. И сончевите зраци стануваат се поопасни. Нашата планета Земја е во опасност.

Човекот досега успеа да загади сѐ што создаде и што постојано создава за нас, нашата мајка, планетата Земја. Но затоа ние треба да направиме промени во нашето однесување. Тие промени ќе значат грижа за нашата мајка, а оттука грижа и за нас. Секое насадено дрво, секое рециклирано шише, секое посадено цвеќе, секое спасено животинче значат само трошка грижа. Ние луѓето сме соочени со најважната битка во нашите животи, а тоа е борбата за грижа на природата, за

нашиот единствен дом. Затоа што планетата Земја ни е единствениот дом што го имаме.

НИЕ НЕМАМЕ РЕЗЕРВНА ПЛАНЕТА!

Затоа треба да се грижиме за неа како за вистинска мајка, доколку сакаме да живееме во здрава и чиста околина.

Резервна планета немаме, а на оваа планета не сме сами, тука сме ние децата но и возраснигте. И сите треба да се вклучиме во грижата за нашата планета. Ние сите мора да ја чуваме и одржуваме заради наше добро затоа што планетата Земја можеби и без нас ќе може, но ние без неа не можеме.

- Божидар Влајнкиноски

Немаме резервна планета

Колку ли долг пат поминала нашата планета од нејзиното создавање?! Колку ли време поминало за да се создаде целиот жив свет и таа безрезервно да го прими во своите прегратки?! Зарем не треба да сме благодарни што таа со нас ги дели своите богатства?! Зарем не ги прави сите оние работи што за нас ги прават нашите мајки?! Таа се однесува како наша мајка. Ни дава храна, вода и сè што ни е потребно за да бидеме среќни и задоволни.

Воздухот што таа ни го дава е невидлив, но тука е во нашиот животен простор и без него не можеме да опстанеме.А денес сѐ повеќе сме сведоци за загадениот воздух кој стана реалност. И навистина, сликите на природата рано наутро додека ги нема љубопитните луѓе се вистинските слики со многу зеленило, чисти ливади, шарени цвеќиња. За разлика од растенијата и животните ние кога уживаме во нејзините богатства ја уништуваме со своето присуство, а особено со отпадоците кои ги расфрламе насекаде.Врз шумите кои се нејзините бели дробови човекот се однесува со агресија и ги уништува, а можеби ниту еднаш во својот живот не засадил ниту едно дрво.И присуството на човекот покрај реката не останува не забележано.Многу често загадената вода не може да се сокрије бидејќи ја менува бојата, а пластиката плови по нејзината површина.Зарем на нејзино место не треба да бидат рибите?!Колку себично од страна на човекот!Тој влијае врз судбината на планетата Земја.

Ајде малку да мислиме на неа. Доаѓа 22 Април, Денот на планетата Земја и најмалку што може да направиме е да се потсетиме дека нашата основна задача е грижата за неа. Ајде да бидеме малку поодговорни и да ја чуваме и сакаме како што тоа го правиме за нашите мајки, а таа сигурно ќе ни возврати многу повеќе.

- Теона Плушкоска