Млади талентирани творци - Михаела Митреска

💬 Роземак започнува со серија објави во чест на младите талентирани литературни творци од ООУ „Живко Чинго“, Велгошти

 

„Милоста кон народниот јазик јет наш долг и наше прао. Ние сме должни да милуаме нашиот јазик, зашто тој јет наш, исто така, како што ни јет наша таткоината ни.“

– Крсте Петков Мисирков

Јазикот се негува и почитува со дела.

Секој напишан збор е вистински доказ за свежината и живоста на македонскиот јазик.

Најголемата награда што може да ја добие еден наставник во својот работен век е да поттикне што повеќе ученици со интерес и посветеност да пишуваат на македонски јазик.

Љубовта, радоста, човечноста, тагата и болката извадени од детското срце и навезени во низа од зборови, се најубава мелодија за моите уши.

Им благодарам на сите здруженија, училишта, институции и поединци кои организираат литературни конкурси и ни помагаат да им дадеме поддршка на младите талентирани творци.

Честитки, деца! Вие сте вистинските борци на браникот на татковината!

„Јазикот е единствената наша татковина. Сѐ додека го чуваме, го негуваме, го вардиме, го гледаме јазикот наш македонски – ќе може да сметаме дека ја имаме татковината. Како куќа, како дом, како огниште.“

– Блаже Конески

 Михаела Митреска , твори од срце и плети песни со милозвучни македонски стихови!

 

💬Михаела Митреска е ученичка во VI а одделение. Скромна и трудољубива со љубов пишуваше на тема „Глас на хуманоста“. 

На 28 мај, во просториите на Црвен крст Охрид, беа доделени наградите на најуспешните учесници на ликовниот и литературниот конкурс „Гласот на хуманоста“.

 

💗Михаела Митреска -  прва награда 

👉Категорија поезија од VI до IX  одд.

 

        

 

👇Прочитајте ја песната „Гласот на хуманоста“!

 

 

Глас на хуманоста

 

Во свет полн со тага и страв

каде често молчи правдата

се раѓа глас, нежен и здрав –

тоа е гласот на хуманоста.

 

Гласот тивко низ светот се шири,

не бара моќ, ни пари, ни име,

во секој поглед нежно трепери,

разгорува искра, светло и време.

 

Рака подадена без збор,

очи во солзи за туѓа болка,

љубов за сите без изговор

надеж откриена како бисер во школка.

 

Кога детска солза ќе капне,

а топла рака нежно ќе ја избрише

тој глас  без зборови ќе те закрепне

со дела чисти, хуманост ќе испише.

 

Кога некој падне – да го кренеш!

Кога страда – со него да бидеш!

Со насмевка душа да му сретнеш,

со човечност најголема да блеснеш.

 

Низ страдања, низ премрежја тешки,

гласот на доброто пронаоѓа секогаш пат

го руши ѕидот што дели луѓе, без грешки

и гради мостови – чекор по чекор, брат до брат.